اثر منابع مختلف چربی جیره و جنس بر عملکرد و چگونگی بیان ژن گیرنده متأثر از تکثیرکننده‌های پروکسیزومی نوع گاما (PPARγ) در جوجه‌های گوشتی

این آزمایش به منظور بررسی اثر منابع و سطوح مختلف چربی (روغن سویا، روغن قنادی و روغن کشتارگاه در سطوح صفر، دو و چهار درصد) جیره جوجه‌های گوشتی و همچنین جنسیت پرنده بر عملکرد و بیان ژن گیرنده متأثر از تکثیر‌ کننده‌های پروکسیزومی نوع گاما (PPARγ)انجام شد. PPARγ به عنوان اصلی‌ترین تنظیم‌کننده میزان ذخیره بافت چربی و مهم‌ترین عامل در روند تمایز این بافت است. پارامترهای عملکرد در پایان هر هفته دوره پرورش اندازه‌گیری گردید و بافت چربی محوطه بطنی در پایان هفته هفتم جمع‌آوری شد و در دمای 80- درجه سانتی‌گراد نگهداری گردید. RNA سلول توسط محلول تجاری RNX جدا گردید و چگونگی تفاوت بیان در ژن گیرنده متأثر از تکثیر‌کننده‌ های پروکسیزومی نوع گاما به کمک فرایند Semi-quantitative reverse transcription PCR در مقایسه با GAPDH بررسی شد. نتایج نشان داد که میزان اضافه وزن بدن و خوراک مصرفی تحت تاثیر نوع و سطح چربی مصرفی قرار نگرفت اما جنس پرنده در سراسر دوره پرورش بر روی این پارامترها اثر گذاشت (0001/0 > p). طبق نتایج این آزمایش بیشترین میزان بیان ژن PPARγ در بافت چربی بطنی جوجه‌هایی وجود داشت که از جیره حاوی روغن سویا و روغن کشتارگاه (که غنی از اسیدهای چرب بلند زنجیر و اسیدهای چرب 18:3 هستند) تغذیه می‌شدند. جنسیت پرنده نیز از طریق هورمون‌های جنسی، بر میزان بیان این ژن مؤثر بود به‌ طوری که بیان این ژن در جنس ماده بیشتر از جنس نر بود. از این آزمایش می‌توان نتیجه گرفت که نوع چربی جیره از طریق پروفیل اسیدهای چرب و جنسیت پرنده بواسطه هورمون‌های جنسی، بیان ژن PPARγ را به عنوان کلیدی‌ترین ژن کنترل‌کننده میزان ذخیره چربی، تحت تأثیر قرار می‌دهد.